Het dossier van mevrouw Van Halsteren verschijnt op mijn beeldscherm wanneer het wachtruimte-managementsysteem haar naar mijn spreekruimte heeft gedirigeerd. Via de bluetoothverbinding op haar smartphone is ze automatisch geïdentificeerd. Ik begroet haar vriendelijk en vraag hoe de poliklinische afspraak bij de longarts is verlopen – op mijn scherm zie ik in het patiënt-volg-systeem dat zij daar twee dagen geleden is geweest. ‘Prima,’ antwoordt ze, ‘heeft u de gegevens nog niet ontvangen?’ Ik bevestig dat haar nieuw gemeten BMI, FEV1- en CCQ-score keurig binnen de veilige bandbreedte vallen. De longarts stelt voor haar medicatie te continueren.

‘Ik zie dat u uw inhalatiemedicijn keurig gebruikt,’ complimenteer ik haar, nadat ik heb geconstateerd dat zij de inhalator, die via het internet of things ieder gebruik registreert in de health-cloud, met 95 procent accuratesse gebruikt. ‘Dank u, erg handig dat medicijnalarm op mijn telefoon,’ zegt ze, ‘ik vergeet het nu niet meer en de inhalator geeft zelf een signaal of ik het goed heb gedaan.’ Ik vraag haar of het medicijn haar bevalt en of ze ermee instemt om het te blijven gebruiken. Zoals ik had verwacht, blijkt ze geen vervelende bijwerkingen te ervaren van het middel dat op basis van haar genetisch profiel is gekozen en gaat ze er graag mee door. 

Met een druk op de knop herhaal ik het middel, dat op basis van intelligente voorspellende algoritmes al voor haar is klaargelegd. Binnen vijftien seconden bezorgt de uitgifterobot de nieuwe inhalator aan mijn gesprekstafel. Ik beantwoord de vragen van mevrouw Van Halsteren, die ze ter voorbereiding op ons consult via haar persoonlijke gezondheidsportal aan me heeft gesteld en die ze met een druk op de blue button naar haar gezondheidsdossier binnen haar Facebookaccount heeft geüpdatet, en neem afscheid van haar.

Vanuit de koffiekamer klinkt een oorverdovend geluid. Zou eindelijk de nieuwe espressomachine met instelbare persoonlijke voorkeuren zijn geleverd? Wanneer ik een kijkje neem, zie ik mijn oranje uitgedoste team in extase: Arjen Robben heeft zojuist gescoord in de EK-finale tegen België. Plotseling vervaagt mijn beeld. Ik open mijn ogen en ontdek dat het mijn wekker is die het lawaai veroorzaakt. Volgende keer toch maar een minder hoge dosis melatonine.

Jos Lüers, hoofdredacteur

juni 2016