Folklore

Net als het desinfecteren van de huid voor het geven van een injectie, lijkt de receptencontrole door de apotheker steeds meer een folkloristische dan een zinvolle activiteit te worden. Sinds alle recepten elektronisch worden voorgeschreven, is de kans op fouten bij het ontcijferen van het doktershandschrift geëlimineerd. Veel herhaalrecepten komen rechtstreeks in het AIS binnen, en kunnen met een druk op de knop of het scannen van een barcode worden verwerkt. Aanschrijffouten zijn daardoor vrijwel uitgesloten. De meeste apothekers zullen waarschijnlijk ervaren dat er (gelukkig) vrijwel nooit meer iets uit de dagelijkse receptencontrole gehaald wordt.
Kunnen we de twee uur die we hier iedere dag aan besteden niet nuttiger gebruiken? In deze uurtjes moet het toch mogelijk zijn om vier tot vijf chronische medicijngebruikers telefonisch of face-to-face te spreken en samen het medicatiedossier door te nemen. Wedden dat hier dagelijks méér interventies uit voortvloeien dan uit het aandachtig doornemen van de stapel receptbriefjes?
Afscheid nemen van een traditie die zo verankerd is in ons vak, is moeilijk. Dat begrijp ik. Daarom wil ik pleiten voor een risico-gestuurde receptencontrole. Alleen de eerste uitgiftes, specialistenrecepten en afwijkingen ten opzichte van de historie worden door de apotheker nagekeken. Met de huidige technologie moet het mogelijk zijn om dit te signaleren en als kenmerk op het rugetiket te printen. De vrijkomende tijd investeert u in uw patiënten. Zou dat niet een mooie ontwikkeling binnen ons vak zijn?

Jos Lüers, hoofdredacteur
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
oktober 2018