Is ACBS voorspellende factor voor delier bij ziekenhuisopname?
Yasamin Babacan en Dill Bamarni, apothekers in opleiding tot specialist
mei 2022
Waarom dit onderzoek?
In de thuissetting is er een verband tussen het cumulatieve anticholinerge belasting (ACB) en een hoger risico op delier bij ouderen. Literatuur beschrijft dat delier leidt tot een hogere mortaliteit.[1] Er is echter weinig bekend over de invloed van ACB op de prevalentie van delier tijdens ziekenhuisopname. Ook is er weinig bekend over het verband tussen ACB en de twee subtypes full syndromaal delirium (FSD) en subsyndromaal delirium (SSD) tijdens ziekenhuisopname. Daarnaast is er onderzocht wat de impact is van ACB op de mortaliteit bij deze populatie, omdat een verhoogde ACB een risicofactor is op het ontwikkelen van een delier.[2]
Onderzoeksvragen
Is er een verband tussen ACB en subtype delier bij ouderen tijdens ziekenhuisopname? Hebben de ACB en andere factoren invloed op het verband tussen delier en mortaliteit tijdens ziekenhuisopname?
Hoe werd dit onderzocht
Er is een observationeel onderzoek uitgevoerd met in totaal 784 ouderen met een spoedopname in het ziekenhuis North London. De deelnemers waren ≥70 jaar en verbleven er minimaal 48 uur. Het delier werd beoordeeld door middel van het Confusion Assessment Method-formulier. Aanwezigheid van ACB werd berekend met de Anticholinergic Cognitive Burden Scale (ACBS). De ACBS houdt de gebruikte geneesmiddelen bij op anticholinerg effect (0 tot 3). Hieruit ontstaat een score van 0, 1, 2 of ≥3. In de resultaten is de mortaliteit binnen twee jaar na start van het onderzoek verwerkt. Door middel van regressie is het verband tussen de scores geanalyseerd.
Belangrijkste resultaten
De gemiddelde leeftijd van de deelnemers was 83 jaar. Van 577 deelnemers zijn de gegevens volledig gerapporteerd en geanalyseerd. Bij 26% van de patiënten werd een ACBS-score van 1 gevonden, 12% scoorde een 2, en 16% een 3 of hoger. De gemiddelde score was 1,1 (±1,4, range 0-9). Het subtype FSD resulteerde in hogere mortaliteit dan SSD (hazard ratio [HR] 2,27; 95% BI 1,70-3,01) ten opzichte van HR 1,58 (95% BI 1,20-2,09). Hogere ACBS is niet geassocieerd met een verhoogde mortaliteit (ACBS 2: HR 1,05 versus ACBS 3: HR 1,03).
Belangrijkste conclusies
Er is geen verband gevonden tussen ACBS-score en een hogere prevalentie van een delier. Ook is er geen verband gevonden tussen hogere ACBS-scores en mortaliteit. Deelnemers met delier subtype FSD hebben een driemaal hogere kans op mortaliteit dan subtype SSD of geen delier. ACBS heeft geen invloed op het verband tussen subtype delier en mortaliteit. Daartegenover werden dementie, hogere leeftijd, vrouwelijk geslacht en opname in een zorginstelling wel sterk geassocieerd met de hoge frequentie van delier.
Consequenties voor de praktijk
ACBS is niet geassocieerd met een hogere prevalentie van delier. Het heeft dus ook geen associatie met mortaliteit. ACBS is dus geen voorspellende factor voor delier en mortaliteit door delier in de ziekenhuissetting. Wat betreft het risico op delier bij ouderen, hoeft er in de praktijk niet extra gelet te worden op het gebruik van anticholinergica.
Literatuur
1. Witlox J, Eurelings LS, de Jonghe JF, Kalisvaart KJ, Eikelenboom P, van Gool WA. Delirium in elderly patients and the risk of postdischarge mortality, institutionalization, and dementia: a meta-analysis. JAMA 2010;304(4):443-451.
2. Rawle MJ, McCue L, Sampson EL, Davis D, Vickerstaff V. Anticholinergic burden does not influence delirium subtype or the delirium-mortality association in hospitalized older adults: results from a prospective cohort study. Drugs Aging 2021 Mar;38(3):233-242. doi: 10.1007/s40266-020-00827-1.