Afwezige glazige blik in de ogen, het bovenlichaam al afgewend richting de schuifdeur, fietssleutel in de aanslag. De lichaamshouding van een gehaaste patiënt, die volstrekt niet openstaat voor een welgemeend geneesmiddeladvies aan de balie, is erg herkenbaar. Patiëntinformatiefolders en de kleurige brochures van de industrie? Het meeste schriftelijke materiaal belandt waarschijnlijk ongelezen in de papierbak. Om nog maar te zwijgen over de officiële bijsluiter. Daarvan heeft u liever zèlf niet dat de patiënt hem leest.
Het informeren over het geneesmiddel, een van de belangrijkste taken van de apotheek, is een activiteit die meestal nog op ouderwets analoog 1.0-niveau wordt uitgevoerd. Terwijl we inmiddels allang weten dat schriftelijk informatiemateriaal en het gesprek aan de balie niet de meest effectieve manieren zijn om kennis op de patiënt over te dragen en te laten beklijven.
Met de introductie van op de bijsluiter gebaseerde animatievideo’s, de zogenaamde kijksluiters, lijkt eindelijk de stap naar voorlichting 2.0 te worden gezet. Toegegeven, op het gebied van geneesmiddeltoediening hebben we al langer de beschikking over mooie instructiefilmpjes op apotheek.nl, maar hoe vaak wordt de patiënt daar in de apotheek actief op gewezen?
Ik wil niet suggereren dat de optimale voorlichting bestaat uit het mailen van een linkje naar de patiënt, en doei, bekijk dit maar lekker rustig thuis. Aanschouwelijke voorlichtingsmaterialen verdienen een plek, omdat onze hele samenleving nu eenmaal steeds visueler is ingesteld en informatie in deze vorm aantoonbaar beter wordt opgenomen en onthouden. Het gesprek blijft echter belangrijk voor de interactie en de verdere verdieping. Uw schoolgaande kinderen of kleinkinderen zullen dit kunnen beamen. En al dat papier dat we nog meegeven in de apotheek? Zullen we er maar naar streven, dat er wat minder bos gekapt hoeft te worden? Visueel is dat ook beter.
Jos Lüers, hoofdredacteur
november 2016