Nefarma Dat het imago van de farmaceutische kolom niet best is, mag als algemeen bekend worden verondersteld. Nefarma, koepelvereniging van de industrie, wilde zichzelf dat kennelijk nog eens laten inwrijven en publiceerde onlangs een onderzoek onder ‘kenners’ naar de reputatie van de sector en de eigen organisatie. Resultaat: een vette onvoldoende. Nefarma-directeur Michel Dutrée is uiteraard niet blij met de uitkomst en beseft dat het imago ernstig is aangetast door de cadeautjescultuur, het achterhouden van negatief onderzoek en het verzwijgen van bijwerkingen. Hij is echter van mening dat dit uitwassen uit het verleden zijn en verwacht daarom over drie jaar veel betere uitkomsten. Persoonlijk denk ik ook dat een gedeelte van de kritiek achterhaald of niet ter zake doend is. De uitkomst dat het commerciële belang voorop staat, ondersteund door een geolied marketingapparaat, mag geen verwijt zijn. Bij een auto-, witgoed-, of iedere andere fabrikant zal dit echt niet anders zijn en daar hoor je nooit iemand over klagen. Het grote verschil is dat er in deze geneesmiddelensector sprake is van een maatschappelijk goed. Dit wordt al jaren ondervangen door de belangrijke rol die richtlijnen spelen en de strenge zelfregulatie van reclame- en marketingactiviteiten. Winst maken is geen luxe, maar bittere noodzaak om te kunnen overleven en te blijven vernieuwen. Ook de kritiek dat de industrie onvoldoende innovatief is raakt kant noch wal. Fabrikanten willen uiteraard dolgraag innoveren, maar de ontwikkeling van nieuwe medicijnen is dermate moeilijk en kostbaar geworden – bij steeds strengere regelgeving – dat dit eenvoudigweg steeds minder vaak lukt. En laten we niet vergeten: op bepaalde terreinen wordt nog steeds geweldige vooruitgang geboekt, waarbij vele mensenlevens worden gered! Het kritiekpunt dat ze te weinig haar sociale en maatschappelijk betrokken gezicht laat zien, moet de farmaceutische industrie zich, naar mijn mening, het meeste aantrekken. Het sponsoren van patiëntenverenigingen lijkt eerder een strategie dan een daad van onbaatzuchtigheid en met ontwikkelingshulp houden fabrikanten zich maar mondjesmaat en weinig gestructureerd bezig. Hierin kan de industrie gemakkelijk véél meer betekenen. Meneer Dutrée, ook ik ben ervan overtuigd dat u over drie jaar een veel betere score zult verdienen. Succes!

Jos Lüers, hoofdredacteur

Gegevens

Hoofdcategorie: Redactioneel

Categorie: 2008

Lees meer...